1

ZABYTKI NA TERENIE GMINY SIEMYŚL

Kościół w Charzynie

Parafialny Kościół p.w. św. Franciszka z Asyżu w Charzynie to typowa dla XIX w. budowla neogotycka, ogrodzona murem z kamienia łamanego i cegły w układzie ażurowym. Teren przykościelny pełnił niegdyś funkcję wiejskiego cmentarza. Obrzeża parceli obsadzone są okazałymi lipami i wiązami.

Kościół w Niemierzu

Kościół filialny p.w. Najświętszego Serca Pana Jezusa  w Niemierzu pochodzi z XIV – XVI w. Posiada  typowe cechy dla gotyckich świątyń wiejskich. Przykościelny teren pełnił niegdyś funkcję wiejskiego cmentarza. Działka, na której znajduje się kościół, zamknięta jest XIX-wiecznym murem i obsadzona jest pięknymi jesionami i świerkami.

Kościół w Nieżynie

Kamienno–ceglany kościół filialny  w Nieżynie p.w. św. Jana Chrzciciela jest niewielką świątynią salową (XIII, XVII w.) wzniesioną na nieznacznym wzniesieniu terenu. Kościół ogrodzony jest murem z kamienia łamanego z ceglanym daszkiem. Obrzeża parceli obsadzone są okazałymi lipami i pojedynczymi bukami, dębami, klonami, świerkami i jesionami.

Kościół w Siemyślu

Kościół parafialny p.w. św. Stanisława Kostki w Siemyślu (1866 r.) posiada cechy neogotyckiej budowy otoczonej cmentarzem, z którego usunięto nagrobki. Przykościelny teren obsadzony  jest młodymi klonami i lipami.

Kościół w Trzyniku

Neogotycki kościół filialny p.w. św. Kazimierza i św. Anny w Trzyniku (ok. poł. XIX w.) zbudowany jest z cegły. Teren przykościelny wykorzystany był jako cmentarz (pierwotnie rodowy, później wiejski). Zniszczony przez pożar, a obecnie odbudowywany. Teren przykościelny porośnięty jest starodrzewiem (m.in. lipy, dęby, świerki, pojedyncze buki i wiąży). Ulokowany jest tu głaz upamiętniający poległych w czasie I wojny światowej.

Kościół w Unieradzu

Kościół filialny pw. św. Michała Archanioła z XIII w., romański, murowany z kamieni polnych. Jeden z najstarszych kościołów powiatu kołobrzeskiego. W XV bądź XVI w. został powiększony poprzez dobudowanie drewnianej wieży. W świątyni znajdują się witraże z herbami Manteufflów i Stojenthinów z XVI w. oraz mosiężny żyrandol z XIX w.